การจัดการที่เข้าใจยาก มีความเข้าใจผิดมากมายเกี่ยวกับการรักษาและสาเหตุเช่นกัน Rishe บอกกับ MNT ว่าความเข้าใจผิดอย่างหนึ่งคือ “การตั้งครรภ์หรือการตัดมดลูก

คือการรักษาโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่” “ความเข้าใจผิดที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือ [endometriosis] ส่งผลกระทบต่อผู้ที่ [อยู่ใน] วัยเจริญพันธุ์เท่านั้น ซึ่งในความเป็นจริง วัยรุ่นและวัยรุ่นจำนวนมากแสดงอาการของ endo” เธอกล่าว การรักษาสำหรับการจัดการ endometriosis มีอยู่แม้ว่าจะยังห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบหลังจากได้รับการวินิจฉัย

ผู้หญิงอาจได้รับการเสนอการผ่าตัดตัดตอน ซึ่งจะขจัดการเจริญเติบโตที่ผิดปกติของเนื้อเยื่อคล้ายเยื่อบุโพรงมดลูก การตัดออกนี้ไม่ได้ทำให้เนื้อเยื่อไม่เติบโต อย่างไรก็ตาม การผ่าตัดซ้ำอาจตามมาเพื่อกำจัดการเจริญเติบโตเหล่านี้ต่อไป

แพทย์อาจเสนอแผนการจัดการ endometriosis ขึ้นอยู่กับความเจ็บปวดและเลือดออกที่บุคคลได้รับจาก endometriosis ในกรณีแรก แพทย์อาจสั่งยาตัวเดียวกับที่แนะนำให้ใช้ในการจัดการกับอาการปวดประจำเดือน ได้แก่ ยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAIDs)

ซึ่งเป็นยาบรรเทาอาการปวดที่จำหน่ายหน้าเคาน์เตอร์ เช่น ไอบูโพรเฟน การรักษาตามใบสั่งแพทย์อื่นๆ เพื่อจัดการกับภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ ได้แก่ การรักษาด้วยฮอร์โมน เช่น ยาคุมกำเนิด หรือการใส่อุปกรณ์เข้าไปในมดลูก (IUD)

อย่างไรก็ตาม ตัวเลือกเหล่านี้ไม่เหมาะอย่างยิ่ง ยากลุ่ม NSAIDs มักจะไม่ลดความเจ็บปวดรุนแรงที่เกิดจาก endometriosis

และทั้งยาคุมกำเนิดและห่วงอนามัยสามารถสร้างผลข้างเคียงที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิต Martha บอกกับ MNT ว่าวิธีการรักษาและกลยุทธ์การเผชิญปัญหาที่แพทย์ของเธอเสนอนั้นยังขาดเป้าหมายและไม่ได้ช่วยให้อาการของเธอดีขึ้น “เมื่อฉันบอกแพทย์ว่าฉันมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก [ด้วยโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่] และจำเป็นต้องได้รับการรักษา

พวกเขาแนะนำให้ลองใช้การคุมกำเนิดรูปแบบอื่นเพื่อช่วยลดการเป็นตะคริวหรือทำให้ประจำเดือนของฉันเบาลง แต่ไม่มีการคุมกำเนิดใดที่จัดการกับอาการของฉันได้อย่างเต็มที่” เธอเล่าให้ฟัง “แพทย์บางคนแนะนำสิ่งต่างๆ เช่น การออกกำลังกายและไอบูโพรเฟน (ซึ่งไม่เคยสัมผัสความเจ็บปวดของฉันเลยด้วยซ้ำ)

ฉันอยู่ในจุดที่แทบจะลุกจากเตียงไม่ได้เลยในบางวัน และฉันก็เกือบจะเลิกพยายามแล้ว เพราะตัวเลือก ‘การรักษา‘ ที่เสนอนั้นไม่เป็นประโยชน์เลย” มาร์ธาบอกเราว่าการผ่าตัดตัดออกเท่านั้นที่ช่วยได้ แต่ในระยะยาว เธอต้องการแผนการจัดการที่มั่นคง

“ตั้งแต่ [การผ่าตัด] การรักษารวมถึงรูปแบบอื่นๆ ของการคุมกำเนิด เช่น ห่วงอนามัย และ Depo-Provera การเปลี่ยนอาหารของฉัน และเครื่องมือฝึกสติ เช่น การทำสมาธิ” เธอกล่าว แต่ไม่มีทางเลือกและการรักษาใดที่พิสูจน์แล้วว่าเพียงพอ

มาร์ธารู้สึกว่าเธอต้องออกไปนอกโรงพยาบาลและคิดกลวิธีการรับมือของเธอเอง: “ฉันไม่เคยมีทางเลือกที่สามารถจัดการกับอาการของฉันได้อย่างสมบูรณ์ แต่การรักษาที่เป็นประโยชน์มากที่สุดของฉันคือการเยียวยาที่บ้าน เช่น แผ่นให้ความร้อน หน่วย TENS และกัญชาทางการแพทย์”

สนับสนุนเนื้อหาโดย    เครื่องช่วยฟัง